Wereldbeeld
Wetenschap kan geen betekenis vaststellen of creëren, dus ook geen wereldbeelden, aldus Karl Popper, de belangrijkste wetenschapsfilosoof van de twintigste eeuw.
Wereldbeelden worden door mensen zelf gecreëerd om de uiteindelijke betekenis toe te kennen aan hun kosmische eenzaamheid, hun overleving in een onbegrijpelijk heelal.
In de wetenschappelijke visie is de mens een object, waarover je kennis kunt verwerven. Maar buiten de biologische-
Mensen kunnen de natuur en zichzelf als object van kennisverwerving beschouwen. Maar mensen zien echter zichzelf en anderen meestentijds niet als object, maar als individu, als persoon. Dat is een ander niveau van het beschouwen van de werkelijkheid dan de wetenschappelijke, namelijk de alledaagse subjectieve werkelijkheid. Dan komen we op het niveau waar de mens geen onderdeel is van de wereld, maar in de wereld staat, in de tijd staat, hier en nu zorgelijk betrokken is op de wereld met intenties, bedoelingen. Het is het niveau waarop de mens zichzelf, de ander en de dingen beschouwt vanuit zijn persoonlijke percepties, geïntegreerde beelden van gevoel en verstand.



